Thursday, March 28, 2024
cine-eye-banner

هفتاد سال رابطه‌ی عاشقانه با سینما

به اعتقاد من جشنواره فیلم کن، جشنواره ای است که به رغم همه انتقادهایی که به شیوه برگزاری آن، سیاست های انتخاب فیلم ها، ترکیب اعضای هیئت داوران و برندگان جوایز آن می شود، نه تنها مهمترین فستیوال فیلم دنیاست بلکه باشکوه ترین ضیافت سینمایی است که هر سال در ماه می در یکی از زیباترین ساحل های دنیا یعنی ساحل لاجوردی کوت دو آزور در شهر کوچک و زیبای کن در جنوب فرانسه برگزار می شود. کن، جشنواره ای است که نمی توان آن را نادیده گرفت حتی اگر با زرق و برق و تشریفات ظاهری آن میانه خوبی نداشته باشیم و برق فلاش های عکاسان حرفه ای و پاپاراتزی ها و لباس های گران قیمت و پر زرق و برق و آرایش های عجیب و غریب ستارگان آن ما را ناراحت کند. کن را با همین ویژگی ها شناخته ایم اگرچه کن برای من و خیلی های دیگر که به جنبه های هنری و روشنفکرانه سینما می اندیشند، مفهوم دیگری دارد و با نام بسباری از بزرگان عالم سینما گره خورده است. جشنواره کن، امسال هفتادمین سالگرد تولدش را با حضور فیلمسازانی چون میشل هانه که، آینس واردا، کوستا گاوراس، برناردو برتولوچی،متیو گارونه، الخاندرو گونزالس ایناریتو، کن لوچ، کلود للوش، الیور استون، جیا ژانکه، نیکلاس ویندینگ رفن، گیلرمو دل تورو، آلفونسو  کوارون، جین کمپیون، بیل اگوست، نانی مورتی، لورن کانته، کریستین مونجیو، آندری آرنولد و پدرو آلمادوار جشن گرفت. ایزابل هوپر، ستاره بزرگ فرانسوی در سخنرانی اش در این مراسم به درستی گفت: « امروز ما همه اینجا گرد آمدیم تا هفتادمین سالگرد ازدواج کن و سینما را جشن بگیریم. برای ژان کوکتو، که در سال ۱۹۵۳ رئیس داوران کن بود، این فستیوال معنایی نداشت جز اینکه مکان ملاقات قلب ها و مغزها بود.  شاید همین موضوع، راز این ازدواج بلندمدت باشد، راز یک داستان عاشقانه هفتاد ساله، و دیدار قلب ها و مغزها.»

کن از سال ۱۹۳۹ تا امروز، طی هفتاد سال، میعادگاه بسیاری از عاشقان سینما بوده و فیلم های درخشان و فیلمسازان برجسته ای را به عالم سینما معرفی کرده است. وقتی اسم کن را می شنوی، فورا چهره ها و نام های بزرگی چون برگمن، آنتونیونی، تروفو، گدار، ریوت، شابرول، آنجلوپولوس، پولانسکی، لارس فون تریه، ویم وندرس، کوئنتین تارانتینو، برادران کوئن، دیوید لینچ، جیم جارموش، رابرت آلتمن، نوری بیلگه جیلان، عباس کیارستمی و بسیاری دیگر در برابرت ظاهر می شوند.

جشنواره کن در طی این هفتاد سال افت و خیز زیادی داشته. بعضی دوره های آن به خاطر حضور فیلم ها و نام های بزرگ و نیز ترکیب هیئت داوران آن، دوره های خیره کننده ای بود که دیگر هرگز تکرار نشد. با این حال کن، امروز با بیست میلیون یورو بودجه که نیمی از آن را وزارت فرهنگ فرانسه و نیم دیگر را شهرداری کن، تامین می کند همچنان پرتوان به راه خود ادامه می دهد و با مدیریت حرفه ای کارگزاران و فیلم شناسان توانایی چون ژیل ژاکوب و تیری فرمو، توانسته جایگاه خود را به عنوان معتبرترین فستیوال فیلم جهان حفظ کند. جشنواره فیلم کن، یک نهاد سینمایی قدرتمند، بانفوذ و تاثیرگذار است که نامش با تاریخ سینمای هنری عجین است.

امسال در جشن هفتادسالگی جشنواره کن، جای خالی عباس کیارستمی در میان مهمانان سرشناس آن بسیار محسوس بود اگرچه نام کیارستمی با آخرین فیلم شاعرانۀ او یعنی ۲۴ فریم، بر پیشانی جشنواره می درخشد.


پرویز جاهد/ 

دیدگاه شما

لطفا دیدگاه خود را وارد نمایید
نام خود را وارد کنید

4 × three =

Cine-eye / سینما-چشم