- تویین پیکس: بازگشت (۲۰۱۷) دیوید لینچ
- هولی موتورز (۲۰۱۲) لئوس کاراکس
- روزی روزگاری در آناتولی (۲۰۱۱) نوری بیلگه جیلان
- اسب تورین (۲۰۱۱) بلا تار
- سوختن (۲۰۱۸) لی چانگ دونگ
- سفر دراز روز در شب (۲۰۱۸) بی گان
- درون لوین دیویس (۲۰۱۳) برادران کوئن
- پیش از نیمه شب (۲۰۱۳) ریچارد لینکلیتر
- درخت زندگی (۲۰۱۱) ترنس مالیک
- آدمکش (۲۰۱۵) هو شیائو شین
و...
- ققنوس (۲۰۱۴) کریستین پتزولد
- کپی برابر اصل (۲۰۱۰) عباس کیارستمی
- همین حالا، نه همون موقع (۲۰۱۵) هونگ سانگ سو
- ملانکولیا (۲۰۱۱) لارس فون تریه
- مرشد (۲۰۱۲) پل توماس اندرسون
- مرد ایرلندی (۲۰۱۹) مارتین اسکورسیزی
- وداع با زبان (۲۰۱۴) ژان لوک گدار
- سیرانوادا (2016) کریستی پویو
- ایدا (۲۰۱۳) پاوو پاولیکوفسکی
- هشت نفرتانگیز (۲۰۱۵) کوئنتین تارانتینو
در انتخابها بنا بر این بوده تا از هر کارگردانی فقط یک فیلم در لیست باشد و بر همین اساس کتاب تصویر، رشتهی خیال، ترانزیت، گرگ وال استریت، شاعریِ لی چانگ دونگ و اغلب فیلمهای هونگ سان سو از لیستِ بیست فیلم برتر جاماندند.
اگر یک پیامبرِ ژاک اودیار را هم محصول سال 2010 بدانیم، آن وقت حتماً در این لیست به عنوان یکی از بیست فیلم برتر دهه حضور داشت.
جای خالیِ «فرانسیس ها»ی نوا بامباک و «کارلوسِ» اولیویه آسایاس و «کبوتری برای تأمل در باب هستی روی شاخه نشست» اندرشون، «هتل بزرگ بوداپست» وس اندرسون و کارول تاد هینز هم واقعاً آزاردهنده است...حیف!