کارآگاهان خصوصی٬ بی باران و بارانی
مقایسه «فروشنده»ی اصغر فرهادی با «دختر ناشناسِ» برادران داردن:
زمان اکران «فروشنده» یادداشتی نوشتم با عنوان «فروشگاه» و در آن اشاره کردم به تلاش جاهطلبانه فرهادی در تلفیق فرم ملودرام...
نگاهی به فیلم «مرا به خانه ببر» کیارستمی
توپ ما را با خود خواهد برد
«مرا به خانه ببر» ساخته عباس کیارستمی، یک رویاست؛ رویای بازیگوشی یک توپ فوتبال در دهکدهای که کسی از پلههایش بالا و پایین...
مجلس شبیه در ذکر مصائب تارا و مرد تاریخی
به بهانه چهل سالگی چریکه تارا اثر بهرام بیضایی
هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم
به هوش بودم از اول که دل به...
پیرامون مفهوم «ابتذال» در سینمای ایران
پرویز جاهد
سال هاست که در فرهنگ سینمایی ایران از واژه های «ابتذال» و «مبتذل» برای کوبیدن و تحقیر سینمای عامه پسند فارسی استفاده می شود. کمتر منتقد ایرانی بوده...
پله آخر، ادای دین به سینمای جان کاساوتیس
درباره پله آخر زیاده شنیده و خوانده بودم اما امکان دیدن آن را نداشتم. معمولا دوست ندارم فیلم هایی را که کارگردان های مستقل سینمای ایران با رنج و...
خفه گی: فیلم نوآر ایرانی
ژانر تریلرهای جنایی و روانکاوانه با مایههای نوآر، ژانر نسبتاً فقیری در سینمای ایران است. بعد از ساموئل خاچکیان، شاید فریدون جیرانی، تنها فیلمساز ایرانی است که اغلب فیلمهایش...
نگاهی به فیلم «سه رخ» جعفر پناهی
آخرین کار جعفر پناهی؛ سه رخ؛ در بخش مسابقه اصلی جشنواره کن به نمایش درآمد. مطابق معمول خود پناهی در جشنواره حاضر نبود. این دایره ممنوعیت پناهی و مرتب...