آرشیو ماهانه: September 2019
هویت ملی در سینمای ایران
موضوع این مقاله، بازنمایی یا چگونگی به تصویر کشیدن ایران در فیلم های ایرانی است. قبل از هر چیز باید گفته شود که ایران، مفهومی انتزاعی نیست و وقتی...
نگاهی به فیلم “پسربچگی” ساخته‌ی ریچارد لینکلیتر
از کودکی تا بلوغ (12 سال زندگی)
ریچارد لینکلیتر، یکی از مهمترین سینماگران مستقل امروز سینمای آمریکاست. فیلمسازی که بیشتر او را با سه گانۀ معروف عاشقانه اش یعنی پیش...
گزارش فستیوال فیلم نیویورک ۲۰۱۶
یک واقعیت درباره جشنواره‌ای مثل جشنواره نیویورک که از ریاست آن تا هیئت انتخاب فیلمها همگی از منتقدین نیویورک هستند این است که میتوان لاین‌آپ جشنواره را خیلی زود...
در ستایش کیارستمی و سینمای او
با عباس کیارستمی دوست بودم اما دوستی ما آنقدر صمیمانه و نزدیک نبود که هر روز به هم زنگ بزنیم و حال هم را بپرسیم. دوستی ما دوستی بین...
ترجمه ناپذیر
شاید این فقط برداشت من باشد از اینجا که نشسته و به دنیا نگاه می کنم: اینکه نام ها و عنوان های اکثر رمان ها و فیلم‌های «نوآر» به...
در مخمصه
عبدی کلانتری
از احساس یا حالتی می‌خواهم حرف بزنم که «نوآر» در رمان و فیلم به بهترین نحو به بیان آورده است: حس ِدردناک ِبه تله افتادن، در مخمصه...
ساخت و پاخت
ارسال در تاریخ ۱۳۹۳/۰۷/۰۳ عبدی کلانتری
در نگاه اول، فیلم «ساخت و پاخت» (Set-up) ممکن است در رده ی «نوآر» جا نگیرد. نه زنی زیبا و فتنه گر قهرمان ما...
شهر همچون یک کاراکتر
عبدی کلانتری
حضور شهر در «نوآر» چیزی به مراتب بیشتر از پسزمینه ساده و مکان رویدادهای فیلم است. شهر دست کم به دو طریق «حضور»ش را بارز می کند: یا همچون کاراکتری مستقل که...
سایه بر سایه
عبدی کلانتری
جهان شوم و تاریک «نوآر» را، همانطور که پیشتر گفتیم، در وهله نخست «استایل» می سازد. این حکم را شاید بتوان برای همه هنر سینِما صادق دانست که فورم بصری و تصویر...
آوای شب‌زدگان
عبدی کلانتری
هنگامی که به موسیقی در همراهی‌اش با گرایش‌های “نوآر” می‌اندیشیم، بسیاری اوقات حواس‌مان ناخودآگاه به حال‌وهوای “جاز” کشیده می‌شود به ویژه آن نوعی از جاز که با صفت “کول” شناخته شده است. ما که...